5 Ocak 2011 Çarşamba

Bebek doğunca ev hayvanının pabucu dama atılır mı?




Kızım doğmadna önce en çok duyduğum laflardan biriydi bu: "Pabucun dama atılacak yakında kedi bey!". 
Kedi oğlum anlıyor muydu bu lafı bilemiyorum ama ben çok bozuluyordum. Kedinin yeri ayrı, bir insan yavrusunun yeri ayrı. Bebeğim oldu diye kedimi nasıl ikinci plana atabilirdim ki?
Kızım doğdu ve aylarca kedi oğlumla ilgilenemedim. Tüylerini tarayamadım, dışarıya çıkaramadım, kucağıma alıp sevemedim, yakalamaç oynayamadım... Hep aklımda bu cümle vardı: Oğlumun pabucunu dama mı atmıştım?
Kedi sahibi olmanın en iyi yanlarından biri de bu zaten: Kedi bakımı, bebek bakımına o kadar çok benziyor ki, çocuk sahibi olmadan bir ön alıştırma oluyor. 
Sonra sonra, ancak şimdilerde fark ediyorum ki; eğer bir bebeğim daha olursa, kızımın başına gelecek olan da bu. Zira lohusayken ilk çocukla eskisi gibi ilgilenmek mümkün olamayacak. Hem değişen hormonal dengeler, hem dikişlerden doğan ve doğumun yan etkilerinden kaynaklanan ağrı sızı veee tabii ki en önemlisi uykusuzluk. Günlerce her iki satte bir uyandırıldığınızı düşünün? Emzirmek ve tekrar uyumak isteyeceksiniz, düşüneceğiniz en son şey ise bir kediyi veya ilk bebeğinizi eğlendirmek olacak. Can derdine düşüyor insan resmen :)
Her neyse, tüm dönemler gibi o dönem de geçiciymiş, bitti gitti... Artık sağlamım, uykumu alabiliyorum ve günlük plan oluşturabildim. Böylece hem kızıma hem de kedi oğluma vaktimi ayırabiliyorum. Hatta beni kedi oğlumla sevişirken, şakalaşırken gören kızım da benim hareketlerimi taklit ederek oğlumla oynamaya, onu öpmeye çalışıyor. 
Aparmandaki diğer çocuklar da onları kıskanıyorlar, ama oğlum kızımdan başka kimseyi yanına yaklaştırmıyor (kesinlikle bir kucak kedisi değil, bilakis yırtıcı bir sokak hayvanı). Kızımdaki hava görülmeye değer tabii :) Seviyor, oynuyor sonra da havalı havalı dönüp gidiyor; diğer çocuklar da bakakalıyorlar arkasından :)))
İkinci bebeğimi doğurmadan önce başıma gelecekleri öngörüp kızım için gerekli düzenlemeleri yapmam lazım. Artık bir oyun grubu mu olur, bir oyun ablası mı olur yoksa anneanne ile vakit geçirme mi olur; muhakkak günün belirli zamanlarını bensiz geçirmeye alıştırmam gerekiyor. Yoksa kendisi kedi oğlum kadar anlayışlı olamayabilir lohusa annesine karşı.
Sonuç olarak: Benim oğlumun pabucu kesinlikle dama atılmadı. Mental sağlığım yerinde olduğu sürece bir insan yavrusu ile bir kedi arasındaki önem farkını bilip, ona göre davranabilir ve her iki yavruya da gereken ilgiyi gösterebilirim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder